Wałcz - Nadarzyce

Kolejny weekend na rowerze, tym razem w miłym towarzystwie Tuni... wycieczka z cyklu pojedźmy na naleśniki do Wałcza i na pierogi do Szczecinka, ale żeby głupio nie wyszło, to znajdźmy jeszcze coś do zwiedzania po drodze, no i znaleźliśmy, aż nadto... :)
Jako że jest zima i dni coraz krótsze, odpadała opcja jechania pociągiem który do Wałcza przyjeżdżał około 11, więc ruszyliśmy o 4:50, na dodatek ze Stargardu... no cóż pobudka około 3:00, no ale rower wymaga poświęceń :)
Najpierw przed śniadaniem runda dookoła jeziora...

jedyny w Polsce most wiszący nad jeziorem :)



chyba byli tu jacyś zakochani harcerze :)

i znowu w Wałczu...

i nasze śniadanko, czyli pierwszy cel podróży...

i dalej w kierunku Nadarzyc, gdzie mieliśmy zaklepany nocleg "U Stasia" :)


tu kiedyś dumnie stał pomnik przyrody... Kapitan Bruski Grab

a teraz leży obok...


nasza trasa prowadziła przez rejon umocnień...





spacerkiem po lesie...




Wanda studiuje mapę... a tak naprawdę siedzi na fb :)

Tunia też w swoim żywiole...


dziewczyny chciały za granicę, to pojechaliśmy do Szwecji ;) w zasadzie mieliśmy tam zjeść obiad, ale knajpy jeszcze były zamknięte, więc zrobiliśmy foto i pojechaliśmy dalej...


Celem numer dwa była stara baza rakietowa... wszystkich nie odwiedziliśmy, bo nie mieliśmy tam całego dnia, poza tym trzeba coś zostawić na później...








W Nadarzycach zostawiliśmy część gratów i pojechaliśmy do Machlin, na obiadokolację...

zajechaliśmy jeszcze za namową Tuni na stary cmentarz...

tak sobie jechaliśmy asfaltem, aż Wanda wpadła na pomysł aby zrobić skróta... czemu nie, droga dobra, to jedziemy, mimo że za mostem była tabliczka, poligon wojskowy i takie tam inne dziwne napisy... :)

Strefa niebezpieczna, ale przecież tu taka cisza i spokój...

nawet na "posterunku" nikogo nie było...


no to przejechaliśmy, w Machlinach wciągnęliśmy obiadokolacje i powrót, ale którędy, no jak to, podobna droga tylko bardziej środkiem... było ciemno ale tylko do momentu aż zobaczyliśmy dużo czerwonych światełek, to był uziemiony MIG, obawiając się kłopotów ominęliśmy go szerokim łukiem, tyle że na drodze stanęły nam jeziora których nie dało się ominąć... na szczęście znaleźliśmy wąski przesmyk pomiędzy nimi, trochę gimnastyki i wszyscy po kilku minutach byliśmy na drugiej stronie, po czym dojechaliśmy do miasteczka... miejscowi w sklepie przecierali oczy ze zdumienia jak im powiedzieliśmy którędy przyjechaliśmy... podobno jest tam ochrona która za pośrednictwem Policji sprzedaje "bilety wstępu" wyceniane od 200-500 zł za osobę... razy trzy i w dwie strony... tośmy zrobili interes życia :)